ေဒါနန္႔ ေမာနန္႔ ေက်ာင္းကျပန္လာေရ သားကိုတြိလုိက္ရလို႔ အဖသယ္က…
“အေဝ… ပုေမာင္ မတ္အေစာ္ျဖစ္လာေရာင္”
“ေမာင္ကို.. မခံႏိုင္ေအာင္ ဝိုင္းစကတ္လို႔”
“မတ္ကို အေစာ္ပေသွ်ာင္ စလိုက္လို႔ ေယ့ပေခ်ာင္ ေဒါသထြက္လာရေစာ္ေရာင္”
“ေမာင္ကို.. ဂ်ပုလို႔ဆိုေရ.. ဝတ္ပုတ္လို႔ ဆိုေရ.. အၿပီးေက ကုလားလို႔ဆိုေရ.. ေမာင္ ေကာင္းေဒါသျဖစ္ေတ..အဘာ.. ယေကေလ့ သူရို႕တိနန္႔ ရန္မျဖစ္ခ.. ေမာင္.. သေဘာထား ျပည့္ဝပါေရ..”
“အေဝ.. ငါ့သား မတ္.. အဂေယာင့္ သေဘာထားျပည့္ဝယင့္လား..” အဖသယ္က သားကို ျပန္မိန္းလုိက္ေတ။
ေျပာယင္း..ဆိုယင္းနန္႔ အဖသယ္က ဇလံုတလံုးကိုယူလို႔ သားလက္ကိုဆြဲပနာ ပင္ လယ္ဖက္ကိုေခၚယူခေရ။ ကမ္းၿခီကိုေရာက္ေတခါ ဇလံုကို ရီအျပည့္ျဖည့္လိုက္ပနာ သားသယ္ ရွိမာ ယင္းဇလံုကို ခ်ထားလိုက္ေတ။ အၿပီးေက ယင္းဇလံုထဲကို ေက်ာက္ခဲတလံုးပစ္ထည့္ လိုက္ေတ။ ေယခါ ဇလံုထဲက ရီတိေစာ္ အျပင္ဖက္ကို မိတ္(ဖိတ္)က်လားေရ။ အၿပီးေက ယင္းထက္ အင္တိုင္ေခ်ႀကီးေရ ေက်ာက္ခဲတလံုးနန္႔ ပင္လယ္ထဲကို ပစ္ထည့္လိုက္ျပန္ေရ။ ပင္ လယ္ရီျပင္မာ လႈိင္းၾကက္ခြပ္ေခ်တိ ေပၚလာၿပီးေက တနားေခ်အတြင္းမာ ၿငိမ္က်လားခေစာ္ကို တြိလိုက္ရေရ။
ၿပီးေက သားဖက္ကိုလွည့္ပနာ…
“အေဝ.. ငါ့သား.. မတ္..စိတ္သေဘာထား အဂေယာင့္ျပည့္ဝေရ ဆိုေစာ္မွန္ယင့္လား.. တျခားလူတိက အမတ္..စိတ္ထဲကို ေက်ာက္ခဲမႈန္႔စိေခ်တလံုးနန္႔ ပစ္ထည့္လိုက္ဟာကို မတ္..က အေစာ္ျဖစ္လို႔ ဇလံုထဲက ရီပိုင္ အျပင္ကို မိတ္(ဖိတ္) က်လာရေစာ္လဲ”
လီ.. လာဗ်ာလ္..
ဝါးပင္တိ လီတိုက္ခံရလို႔ ယိုင္လားကတ္ဗ်ာလ္..
လီ.. ၿငိမ္ဗ်ာလ္..
ဝါးပင္တိ ျပန္ေထာင္မတ္လာကတ္ဗ်ာလ္..။
တိမ္.. လာဗ်ာလ္..
ၾကည္လင္ေရ ကန္ရီျပင္ကို တိမ္ဖံုးလားခဗ်ာလ္..
တိမ္.. ျပယ္ဗ်ာလ္..
ကန္ရီျပင္မ်က္ႏွာ ျပန္ၾကည္လင္လာဗ်ာလ္…
လီတိုက္ခံရတိုင္း ဝါးပင္တိ ျပန္မေထာင္ဗ်ာလ္လား..?
တိမ္ဖံုးခံရတိုင္း ကန္ရီျပင္ မၾကည္လင္ႏိုင္ဗ်ာလ္လား..?
စိတ္သေဘာ ျပည့္ဝေရ လူဆိုေစာ္…
တျခားလူတိေျပာေရ ရိုင္းစိုင္းေရ စကားတခြန္းေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ကို လႈိင္းမုန္တိုင္း မထန္စီႏိုင္..။
တျခားလူတိျပဳမႈေရ ရိုင္းစိုင္းေရ အျပဳမႈတိေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ကို အမုန္းရန္ၿငိဳးတိနန္႔ မဖံုးလြမ္း စီႏိုင္..။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ရီးသားခ်က္ကို ရခိုင္လီသံနန္႔ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေအာင္ ျပန္ရီးပါေရ။
ဖိုးေခါင္
၆၊၄၊၂၀၁၁
နယူးေဒလီ
အိႏၵိယႏုိင္ငံ။
No comments:
Post a Comment